Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/22

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Конь прыпаў да травы
І са смакам скубе:
Вельмі голадзен быў —
А я шась так сабе!

Паказвае.

А конь скок! ды на ўцёк
Ува ўсе капыты.
А яздок аб зямлю…
Ўстаў, паплёўся ў кусты.

Адну толькі нагу,
Як калеку, валок,
А я ў хохат, у сьмех…
Такі сьмешны быў скок.

УСЕ ТРЫ

разам

Ах, як сьмешна было!
Ну яна, ну сям‘я!
Гу-ля-ля, гу-та-та!
Гу-та-та, гу-ля-ля!

1-я РУСАЛКА

Але-ж дзе, але дзе
Гэты наш маладзён?

2-я РУСАЛКА

Мы тут пелі сабе,
А на сьцежку ўзбрыў ён.

3-я РУСАЛКА

Не яму пуціну
Ў гэтай пушчы знайсьці.

УСЕ ТРЫ

разам

Пушча наша для нас —
Яе нашы пуці.