Гэта старонка не была вычытаная
Сьпеў
На маю бяду, нядолю
Прыляцеў пашто на поле?
Пашто звабіў галубочка
І стуманіў, мой саколе,
Беленькага галубочка?
Стуманіў яго!
ХОР
Як зьмянілась, як змарнела,
Аж глядзець ня ўсьцерп людзям!
ЁНТАК
От, звычайна, панскі хлам!
Так кончацца заляцанкі, од
Паніч сьніць з сваёй каханкай,
Стальнічанкай — гладкай паняй, —
Аб мужычцы-ж ані ў дум!
ГАЛЬКА
Ён душы з ёй не спаганіў,
Ня даў чорту!
ХОР
Скажы нам, Ёнтак, як было там?
Як гэта сталась, скажы ты нам!
ЁНТАК
Прышлі туды мы у заручын часе,
Як яе ўбачыў — міла прыласіў
І ўсяляк стаў лгаць на словах,
І кідаць чары свае нанова,
Пасьля за места йсьці меў з ёй.
Ня мог я зьнесьць маны тых слоў, —
Сказаў ёй праўду, а тут нас ён
Сказаў за браму прагнаць, як псоў.
