Дзень і ночка — мне маркотна,
Пакуль буду ждаць нясьмела,
А як прыдзе — прыдзе рай!
Сьпеў
Каб мне раным-рана ўзьняцца над палянай,
Ластаўкай пад небам мігаць, як маланка!
Каб мне ў рэчцы рыбкай да цябе мкнуць тамка,
Да цябе, мой Янка!
Ні я ў рэчцы быстрай плаваюча рыбка,
Ні я маю крыльле ластавачкі шыбкай,
Віхар толькі ў горах баіць бязустанка:
Вернецца твой Янка!
Каб мне зоркай яснай ў скалах над крыніцай,
У душы і сэрцы там тваіх адбіцца,
Блудным аганьком хоць, што так бледна зьзяе,
Як мая сьлязінка, што к табе сплывае!
А ні мне ў крыніцы блыскаці адлюднай,
Ні я тая зорка, ні я вогнік блудны,
Плыве толькі енк мой, плыве па расінах,
Жаль цябе дзяўчына!
СЦЭНА ДРУГАЯ
ГАЛЬКА, ЁНТАК
шукае яе паміж дрэвамі.
ЁНТАК
Галька! Галька!
ГАЛЬКА
прыбягае да яго
І што-ж мяне ты, бедную, зводзіў,
Як дзеля сьмеху,
