Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/192

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

ЯНУШ

зьбянтэжаны да Зоф‘і

Знаць ня знаю…

На бок

Хто прынадзіў
Бедну дзеўку тут на зло?

Сьпеў за сцэнай

А я шукаю, шукаю вокал,
Яго знайсьці-ж не магу я…

СТОЛЬНІК

Што за песьня ў маім садзе
У час гэты, вось дзіўно!

ЯНУШ

На бок

Голас Галькі! Як у чадзе,
Бедна дзеўка, і пашто?
Або можа звар‘яцела?..

ЗОФ‘Я

Яне мой, што гэта знача
Гэта песьня жалю, плачу?

СТОЛЬНІК

Гэта вельмі ўжо засьмела.

Хоча ісьці ў сад. Ян яго стрымлівае.

ЯНУШ

узрушаны, да Зоф‘і

Разам:
О, так, любы мой анеле!
Песьня гэтая гавора:
Вось нам радасьць і вясельле,
А ёй смутак, а ёй гора!
Сьпеў нядолі там,
Выйду, гляну сам!