Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/155

ПЕСЬНЯ АБ ПАХОДЗЕ ІГАРА

I

Ці ня добра было-б нам, брацьці,
Старадаўнымі словы пачаці

Сказ аб Ігара трудным паходзе,
Сьвятаславіча-князя прыгодзе?

А пачацца сягочасным ладам
Песьні тэй, — не Баянавым складам!

Бо Баян чарадзейны, як песьняй
Захацеў каму пеці пачэсьне,

Расьцякаўся ён белкай па дрэву,
Шэрым воўкам па полі-пасеву,

Сівакрылым арлом пад аблокі, —
Так захопліваў сьвет ён далёкі!

Помніў ён бо, як кажуць, старыны
І разрухі ўсе даўных часінаў:

Выпушчаў дзесяць сокалаў радам
Ды на белае лебедзяў стада,

А якая з іх сокалу ўпала,
Тая першая песьню пяяла:

Ці старому тады Яраславу,
Ці харобраму князу Мсьціславу,

Што у борцы зарэзаў, як згледзеў,
Перад войскам Касожскім Радзедзю,

Або краснаму пела Раману
Сьвятаславічу ў хвалу й нагану.