Гэта старонка не была вычытаная
Хай блісьне полымя пад неба, —
Пара манаткі абсушыць…
Я падыду па торбу з хлебам,
А вы вазьмецесь распаліць…
1-шы ПАДАРОЖНЫ
Я рад-бы славы даказаці,
Ды сваю губку замачыў.
2-гі ПАДАРОЖНЫ
А я свой недзе цыр затраціў, —
Даўно і люлькі ня курыў.
3-ці ПАДАРОЖНЫ
Ну, добра! Зараз я вярнуся, —
Запаланее мігам лом:
Сярнічак мне дала Кастуся,
Ў мяне яны тут з капшуком.
Выходзіць
1-шы ПАДАРОЖНЫ
к другому
Садзіся, ваша, адпачынем!
Напэўна, спорна умахаў?
Дарожка — хай яна загіне:
Карэньня столькі і канаў!
Дух чалавеку ўпрост вымае,
Ня чуеш костачкі аднэй…
Садзіся, ваша, вось дзе з краю,
Ног зацяганых пажалей.
2-гі ПАДАРОЖНЫ
О, дзякуй, дзякуй, чалавеча!
Я рад спачыну; балазе,
К таму сказаць, і акалечыў
Свой большы палец па назе.
Садзіцца.
