БЯДА
Мы скажам табе ўсё з ахвотай,
Па сьмерці тваёй што зайшло:
Ня зломлены к шчасьцю вароты,
Сьлязы ня ўбыло, прыбыло.
ГОЛАД
Ўсьміхаюцца пусткай папары,
Урода ня Йдзе, як ня йшла.
Па небе за хмараю хмара
Плыве і плыве, як плыла.
ХОЛАД
Хаціна згнівае у плесьні,
Хаўтурны ня зводзіцца звон,
Пад дзікія ветравы песьні
Пракляцьця разносіцца стогн.
ХОРАМ
Завалены сьцежкі к прасьвету
Крыжамі бясчасных магіл,
А брат твой, мужык, бяз прывету
Ва ўсім гэтым чахне бяз сіл.
ДОЛЯ
Табе яшчэ ведаць цікава,
Што стала з сынмі тваймі?
З усякай вялося ім славай,
Усяк ім жылося з людзьмі.
Адзін, як і ты, шнур пахае,
Карчомкай душу весяліць,
Другога чужына змагае,
А варта пры трэцім стаіць.
Чацьверты у зьдзеку загінуў,
За праўду, за крыўду сваю,
Руку адсек пяты машынай,
І торбаю корміць сям‘ю.
