Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/104

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

СВАЦЬЦЯ

Вось забава! вось так слава
Маладому, маладой!
Усё ладам і з парадам,
І пастаўлена парой.

Кругом шчыра, сала, сыраў —
Хоць ты сьліну палыкай,
Тоўста, густа хлеба лустаў -
А пірог! а каравай!

Дзеўкі з твары, як-бы ў жары,
Як-бы сонца касьнікі,
Ну, а мальцы — ліжы пальцы!
Вось — яны! вось дзяцюкі!

Не нарокам, бокам-скокам,
Ня гулялі так даўно.
Гоп-ля! сваце, паскакаці!
Ну вясельле! ну яно!

МАЛАДЫ

Хто вясёлы, хоць і ў горы,
Таму слава, таму чэсьць.
Чым багата, рада хата,
Не жалейце піць і есьць!

Да маладой.

Ты, сястрыца, дось смуціцца,
Уздыханьне ў кут пашлі,
Еж, лябёдка, запі водкай,
Душу песьняй: весялі!

Кончым зараз гэты галас,
Гульня пойдзе за нішто;
Зажывем мы пасваёму,
Як ніколі, як ніхто.