ЗЬЯВА ІV
ТЫЯ-Ж — ЗАХОДНІ ВУЧОНЫ — УСХОДНІ ВУЧОНЫ
ЗАХОДНІ ВУЧОНЫ
(стукнуўшыся з Усходнім)
Пся крэв!
УСХОДНІ ВУЧОНЫ
Чорт подзеры!
ЗАХОДНІ ВУЧОНЫ
Пшэпрашам пана!
УСХОДНІ ВУЧОНЫ
Ізьвініце, судар!
ЗАХОДНІ ВУЧОНЫ
І пан ту?
УСХОДНІ ВУЧОНЫ
І вы зьдзесь?
ЗАХОДНІ ВУЧОНЫ
(да Янкі)
Бардзо на часе, жэ пан обэцным ест. Для взбогацэня нашэй ведзы польскей потшэбнэ сон ешчэ нектурэ шчэгулы о нібы вашым краю. Можэ шановны пан поінформуе цось о пшыродзе так званэй по вашэму Бялай Русі і цось о тэм, яке собе закрэсьляце граніцэ політычнэ.
ЯНКА
Прырода наша, пане вучоны, прыродная. Маем поле і лес, горы і даліны, рэчкі і вазёры, нават мора мелі называлася Пінскае, — але окупанты зьмяшалі яго з гразёй, дык засталося толькі Пінскае балота. А граніц політычных ня маем, бо і політыкі сваёй ня маем — на чужой політыцы пакуль што езьдзім.
УСХОДНІ ВУЧОНЫ
(запісваючы ў нататнік)
Прырода в Русском Северо-Западном крае веліка і обільна, — есть суша і водныя басейны, даже морэ собственное імелось, на благодара врэдным клімацічэскім веяніям с Запада
