ЯНКА
А шкада, вельмі шкада! Лепей быць добрым пастухом, чымся недапечаным рэгістратарам ці аратарам.
(Уваходзіць ГАРОШКА)
ЗЬЯВА ІV
ЯНКА — АЛЕНКА — МІКІТА — ГАРОШКА
ГАРОШКА
Во добра, што застаў вас! Я ўжо ўсё сваё зрабіў і можам ехаць дамоў. (Пабачыўшы Мікіту). І вы тут, ды яшчэ з парасонам?
МІКІТА
Як бачыце! Меджду протчым, што вы тут, дабрадзею, робіце з пугай: пасьвіце каго?
ГАРОШКА
А так! Зьбіраўся пасьвіць тутэйшых чынадралаў, але ня ўсьпеў, — прышлося выганяць з Менску абскубандаў.
АЛЕНКА
Не обскубанды, тата, але окупанты.
МІКІТА
І вы, мабыць, яшчэ адно пераблуталі: здаецца, немцы хацелі вас выганяць, пагнаўшы ў абоз…
ЯНКА
Дзядзька Гарошка зусім не пераблутаў. Усё роўна на яго вышла: окупанты ўцяклі, а ён застаўся.
АЛЕНКА
(зірнуўшы ў бок)
А гэта што за такія пілігрымы брыдуць сюды?
