Гэта старонка была вычытаная
ДАМА
…Патанцуем, мусье Зносілов?
МІКІТА
Мадам-сіньёра, вы згадалі.
ДАМА
А вы, мусье рэгістратар, мае слабасьці адгадалі. Я ўміраю бяз танцаў.
МІКІТА
Ах, як я рад! Мусьі, згодны на гэта?
ГАЛАСЫ
Згодны! Згодны!
ДАМА
А як з музыкай?
НАСТА
А грамафон нашто?
МІКІТА
О, не, не! Толькі не грамафон. Вельмі ён крычыць, а я чалавек асьцярожны, меджду протчым.
ГАНУЛЯ
Дык на балалайцы, сынок, сыграй: голас у ёй ціхі.
МІКІТА
Калі-ж я сам хачу патанцаваць. Можа папрасіць каго?
ГАНУЛЯ
Я папрашу нашага дзядзьку-беларуса — ён умее.
НАСТА
Не, мадам, я лепей папрашу, і ён не адкажа. Я з пэўных крыніц ведаю, што беларусы падатлівы народ. (Бярэ балалайку і падходзіць да Янкі). Сябра беларус, пайграйце нам.
ЯНКА
З ахвотай. Хоць раз паскачаце і вы пад маю дудку.
(Грае вальца. Пачынаецца танец: МІКІТА — з ДАМАЙ, СПРАЎНІК — з НАСТАЙ, ПАН — з ГАНУЛЯЙ, ПОП, ГАРОШКА і АЛЕНКА не танцуюць. Вальц з фігурамі, бяз шаржу, крыху пануры).
