Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 3.pdf/106

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

НАСТА

Няўжо-ж аб кім? Я з пэўных крыніц маю пэўныя весткі, што яны яшчэ сягоньня будуць у Менску.

МІКІТА

О, ліханька! Каб хаця не ўваліліся на імяніны, а то сапсуюць усю абедню. А так, меджду протчым, хай сабе ідуць, гэта мне пад руку — буду зноў засядаць у губарнатарскай канцылярыі.

НАСТА

Ого! так адразу. А я чула ад пэўнай асобы, што немцы як прыходзяць, то першым чынам направа і налева хапаюць усіх на работы — капаць акопы, а гэта не губарнатарская канцылярыя.

МІКІТА

Хэ-хэ-хэ! Я ўжо ведаў аб гэтым і загадзя забарыкадаваўся. Глядзеце! (Зьнімае з сьцяны і надзяе пажарніцкую куртку і каску)

НАСТА

І што гэта значыць?

МІКІТА

А тое, што немцы пажарнікаў на работы не бяруць. Ну, вось я і падумаў аб гэтым раней і ўпісаўся ў Менскую пажарную дружыну. (Чуваць зьлева званок). Ай, госьці ідуць! Меджду протчым, мамаша, завесьце чым-небудзь вокны, можа-коўдрамі… а я пабягу спаткаць.

(Выбягае. ГАНУЛЯ завешвае вокны. НАСТА круціцца каля люстра. Уваходзяць ГОСЬЦІ ў парваных верхніх вопратках, якія МІКІТА зьнімае і выносіць у другі пакой. ПОП апускае падоткнутыя полы сутаны. Пасьля прывітаньня ГОСЬЦІ рассаджваюцца і крытычным вокам аглядаюць кватэру).

ЗЬЯВА ІX

МІКІТА — НАСТА — ГАНУЛЯ — ДАМА — ПОП — СПРАЎНІК — ПАН

МІКІТА

(як госьці ўвайшлі і разьдзеліся, надскакваючы)

Міласьці прашу! Прашу пакорна! Маю гонар пазнаёміць меджду протчым, мая мамаша, а гэта — мамзэль Наста Пабягунская.