Гэта старонка не была вычытаная
Поле шырокае
Пусткай абселася,
Дуброва шумная
З лісьцяў разьдзелася.
Імжыць сьцюдзёністы
Дождж над зямелькаю,
Сьвет пакрываючы
Жаласьцю нейкаю.
Людзі у курныя
Хаткі пакрыліся, —
Радасьць мінулася,
Песьні забыліся.
Бабка старэнькая,
Зможана мукамі,
Казкі даўнейшыя
Шэпча з унукамі.
Віхар у коміне
Жудка заносіцца,
То як-бы жаліцца,
То ў хату просіцца.
Ў думах нявесела,
Сэрца сьціскаецца
Цёмная, золкая
Восень збліжаецца.
|}
