Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 2.pdf/100

САД

Гальлё панадна разлапушыў
За хатай прадзедавай сад:
Чарэшні, яблыні і грушы
Зышліся згодліва у рад.

Ківаюць макаўкамі ўдала,
Плывуць напевы ад галін,
Як-бы з іх кожная ўзывала:
„Хадзі, бяспутнік, адпачынь!

„Хадзі. усядзься каля нас ты,
„Жыцьця прыгод забудзь напасьць,
„Паслухай музыкі лісьцястай:
„Яна табе гарт новы дасьць.

„Ты многа йшоў, блудзіў ты многа, —
„Жаданьня крыж ты нёс і нёс,
„Аж на расстайных стаў дарогах;
„Цяпер — да нас ад бур і сьлёз!..“

Так быццам вабіць сад лісткамі
Пад цень свой думку многа лет:
А думка што? яна з вятрамі,
Ня знай за чым ляціць у сьвет…

---