Мацальскі (цалуе яе рукі). Так, як цяпер, ніколі ня быў…
Магдалена (быццам саромячыся). Ах, граф!…
Мацальскі. Анёлачак! Не кажы: граф! Кажы Ільдэфонс! Мой дарагі Ільдэфонс!
Магдалена (сэнтымэнтальна). Ільдэфонс!… Гэта зычыць, як музыка… Ільдэфонс! мой дарогі Ільдэфонс! (схіляе галаву яму ня плячо).
Мацальскі (горача абыймаючы і цалуючы яе). Анёлачак мой залаты! Магдаленачка! Пумпачка!
Мяшочак (перэварачваючыся на другі бок праз сон). А я пытаюся, чаму Каін…
Мацальскі і Магдалена (адскочыўшы ад сябе спалоханыя). Ах!
Мацальскі (прыгледзіўшыся да Мяшочка). Не, нічога!.. Ён сьпіць… добра налізаўшыся… не пачуе.
Магдалена. Я тут баюся…
Мацальскі (цалуе яе). Ня бойся!.. Лікёрчык ты мой! Пумпачка ты!..
Магдалена. Не, ня тут, ня тут… Пасьля… Пойдзем цяпер паскакаць!..
Мацальскі. Ну, пойдзем! Ах ты ягадка! Тру-ля-ля!.. (выходзяць).
Зьява 6.
Мяшочак, Уршуля, Галька.
Уршуля (уваходзячы з Галькай). Ах, які гэты граф баламут! У часе вячэры ўсьцяж кідаў у мяне то галкамі з хлеба, то скурачкамі апальцыну, а цяпер танцуе толькі з аднэй Магдаленай!.. фу! які баламут! (няшчыра). Не падабаецца мне!
