Старонка:Шчаслівая дарога (1935).pdf/37

Вглядае падазрона:
— Мо‘ крадуцца дзе шпіёны?..
Арку ўбачыў недалёка,
Падышоў, прыжмурыў вока
І чытае і дзівіцца:

Комунізм — змяце граніцы

А то і праўда, слуg і дрот
Працавіты наш народ
Падзяляе, што за дзіва,
На нявольных і шчаслівых…

3

Ідучы назад, ля ціра
Ён спаткаўся з камандзірам.
Селі ўдвух яны на ўзгорку,
Завязалася гаворка.