Старонка:Шчаслівая дарога (1935).pdf/31

Мо‘, прайшоўшы нашым ходам,
Сам ваўкоў пачне знішчаць?..

Грышка ловіць, ловіць жвава,
Зрок начальніка заставы.
Сэрца б‘ецца палахліва
І чакае нецярпліва:
— Што ён скажа, як асудзіць?
Што тут будзе?.. Што тут будзе?

4

Вышла гэтак: неўзабаве
Начзаставы сеў на лаве
З Грышкам, як арыштаваным,
І сказаў:
— Відаць адданы.