Гэта старонка была вычытаная
Але нам,
будуючым, вясеньнім,
Ты, Масква — машынны-трубны сад!
У табе-ж, калісь, вялікі Ленін
Аддаваў сусьвету свой загад.
І вось тым
ты значна для плянэты,
Што ў табе — паўстаньняў моцных зерне,
Што злучаюць ніткі Комінтэрна
Ўсіх, хто воляй к барацьбе сагрэты.
І калі з Крамлёўскай
б‘е гадзіньнік
І гудзяць антэны у прасторах, —
О, Масква — маяк ты наш адзіны
Сярод хваляў пеністага мора!..
|}
