Гэта старонка не была вычытаная
Прад золакам
ціха шапоча трава
і словы Шаўмяна застылі:
… Ленін пасобіць…
Сэрца — Масква…
Каб ведаў
Язэп Джугашвілі…
… Заўжды за тых, хто калісьці марнеў
Помстаю сэрца ные.
Гады адпалалі.
і жаркі той гнеў
Мы плавілі ў звон індустрыі!
Здаецца паданьнем
гадзіна пакут
У час агнявы, веснавейны.
У жылы машын улівае Баку
Чорную кроў басэйнаў.
І кожнай артэрыі
кажа пульс
З узгоркаў, нізін і скважын,
Што мы на атаку варожых куль
Мацнейшай атакай адкажам!
Горад ажыў…
Куды вокам ня кінь —
Згінулі рэшткі ночы,
Звонка выкрыкваюць хлапчукі:
— Сьвежы „Бакінскі Рабочы“!
