Гэта старонка не была вычытаная
І скончыла педтэхнікум Алёна,
І ў вёсцы зараз — першы актывіст…
Што ёй варожыя наветы і праклёны,
Што ёй кулацкі падхалімны сьвіст?
Яна праходзіць з вучнямі чытанку,
І як пазбавіцша трохпольных ланцугоў,
І ў дымнай хаце часта аж да ранку
Чытае лекцыі бязбожжа для дзядзькоў.
Яна на варце нашых аванпостаў.
Ёй хутка трыццаць… А які запал!
Марнее у царкве сівы апостал, —
Эмблема сумная: забыты клерыкал.
Мы ў барацьбе губляем часта словы,
Але нам ня згубіць кіруючы маяк,
І шмат Алёнаў-дочак пастуховых —
На стройцы вялізарнейшай стаяць!..
|}
