Старонка:Шляхам жыцьця (1913).pdf/58

Сваркі, звадкі не раз былі згубай для нас,
Разлучалі са шчасьцем, з свабодай.!.
Хай жэ з Новым Гадком новы бліжыцца час,
Брацтво, роўнасць, супольнасць і згода!

Во жычэння усе, Новы Год, да цябе;
Іх ня вельмі і многа, здаецца.
Так і песьня пяе, так, людцы вы мае,
Знаю, ў думках усім вам снуецца!

|}

---

Мая малітва.

Ва ўсяку мінуту, ва ўсякай патрэбі,
І ў полі шырокім, і ў вузенькай хатцы
Малюся я гэтаму сонцу на небі
І зоркам, што ночкай мігцяцца.

Малюся свабоднаму ветру—віхуры,
Што лётае птушкай ад края да края,
І пасьвіць у высях панурые буры,
І ў комінах песьні іграе.

Малюся агню я, што сее пажары,
Як стане пара, па нязьмераным сьвеці,
Наводзячы жудасьць вялікаю карай,
Пужаючы старцаў і дзеці.

Малюся жывучай вадзіцы—разводзьдзю,
Ў дзень ясны бліскучай, а страшнай у ночы,
Што нівы палошчучы йдзе, не праходзе
І хаты і чоўны друзгочэ.

Малюся я небу, зямлі і прастору,
Магучаму Богу — Ўсесвету, малюся,
Ва ўсякай прыгодзе, ва ўсякую по́ру
За родны загон Беларусі.

---