Казак вучылі, што́ ты ў магіле.
Толькі-ж блеск сонца здраду асіліў…
Выйдзі спаткаці вясну.
Ясна, сьвяточна ў красы ўбярыся,
Птушкай свабоднай сягні ў вышыну,
З сонцэм злучыся, зорамі йскрыся,
Песьняй распейся, славай акрыйся,
Выйдзі спаткаці вясну.
Сплецену с церняў маеш карону,
Хором твой—неба і нівы краса,
Царство ў чатыры дрэмле староны,
Слугі—мазольных рук міліёны…
Выйдзі… Чэкае весна!..
|}
|
Ты, зялёная дубрава… Ты, зялёная дубрава, |
