Старонка:Шляхам жыцьця (1913).pdf/171

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

І шчасьліва, і ахвотна,
Ды бяз сумнасьці маркотнай
Песьні пець
І ляцець
Па-над борам
К сонцу, к зорам,
З вольнай думкай па-над гаем,
Па-над нашым бедным краем…

*

Для Янінкі, для цёскі
Шлю паклон шчыры з вёскі:
Жычу, посьле ўсіх навук без прынукі і дакук,
Жыці з мужам а багатым,
Каб была век доля сьвятам,
Добра жыць
І любіць
Дружку дружка,
Як пяюшка
Птушка птушку, што век звонка
Славіць нашую старонку
І са мною для цёскі
Шле паклон шчыры з вёскі…

|}



Ён і яна.

Гэткай пары на сьвеце
Роўных ім не было:
Ён арлом мог глядзеці,
Ей да твары ўсё шло.
Без яго ей ня жыці,
А яму без яе,
Думка ў думку злажыці
Так умелі свае.
Не чэпалі іх мукі,
І ні крыўда, ні плач,
Да ўсяго мелі рукі—
Толькі знай, толькі бач!