Старонка:Чорнакудрая радасьць (1926).pdf/48

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Імжыць яна
туманным
крокам
адна…
Ой, як айцу сьпяяць пра сына?
Ой, як скажу?..
Люблю:
штандар-туман над гаем,
Люблю —
журбу…