Гэта старонка не была вычытаная
Твае словы ў сэрцы ня згінуць
— Комсамольцу пазбыцца жуды…
Ах, ты-ж, Нінка,
лясьністая Нінка, —
„Апанент“ комсамольскай журбы.
Сэрца ласкай вішнёваю плёскае,
Каласіцца жытнёвай журбой, —
Ах, з табой і сівыя уцёсы
Зажартуюць сваёй сівізной.
Беларусь!
Я табе ня здрадзіў
Ды і песьні сваёй не зманіў, —
Не зважай, што на палкім Каўказе
Я яе, як цябе, палюбіў…
