Гэта старонка не была вычытаная
V
КАСТУСЬ КАЛІНОЎСКІ
— Ні слова!
Сказаў і досыць
Канарэйкамі песьні пець.
Сэрца торбаю помсту носіць,
І ня хочам мы болей цярпець.
Нам ня разам у гэтым змаганьні, —
Будзем разам мы хіба ў надгроб‘і.
Дапаможа шляхта паўстаньню
Так, як кашаль ліхой хваробе.
Бедната!
Сьмялей шаг!
Ярчэй выгляд!
Зернем буйным галовы раскінуць,
Беларусь — паном ня быдла, —
Альбо жыць, альбо ўсім загінуць!
