Старонка:Чорнакудрая радасьць (1925).pdf/32

Толькі верш серабрыцца зарніцай

Ды ад жару радкі агнявей…
І ўспаміны чамусьці крынічаць
Над краінай
лясьністай
маей!

---

У Беларусі
жыты русы,
Песенныя ўсплёскі,
Сьвецяць зоры
ў чорным боры,
Ў боры чорным
зоры
Заранеюць,
рдзеюць,
рэюць
Над саснамі снамі…
Ой, журуся,
ў Беларусь я
Песьняю імчуся.
Васількамі,
сьцебялькамі
Ў песьні заплятуся.

---

Я замарыў…
Мілай песьняй зажурыўся.
Сонца раніцы на песьню палі росы…

Ў лазарэце і ў лахмоцьцях тут сябры ўсе,
Ў лазарэце ўсе таварышы — ды й проста.

І сягоньня прынясьлі дый кінулі.