Гэта старонка не была вычытаная
Другое слова «Людзтвом» называю.
Трэцяе «Язьняй»: сам сябе пісаці
Я там маніўся… Ах, прыпамінаю
Ход мае думкі: думаў называці
Сябе ды зь — ёю — «чалавекам цэлым»:
Ў Любасьць — Ідэю верыў сэрцам сьмелым.
Слова чацьверта звалася «Народам».
У гетым слове хацеў я азначыць,
Што дзікім мечам, ці граніцай — зводам
Душы народнай нельга перайначыць.
Пятае слова «Вечнасьць» рысавала, —
Над шчасьцем быту людзкога гадала.
Вясною раньней адзьдзел Кнігі першы
З душы пламеннай крывёй быў пісаны:
Кожнае слоўца і усенькі вершы
Начой бязсоннай былі размышляны…
Краска вясною сьніць усьцяж аб сонцы,
Але — й за краскі… плацяцца чырвонцы!
