Гэта старонка не была вычытаная
А салодак свой хлябок
(Каб-жа быў ён вечан!),
Хоць і чорны, і крупны
І няўмела сьпечан.
Эх, хутчэй, хутчэй рука
Ты з сярпом махайся!
Будзь ты, жыта, ядраным
Умалотным ўдайся…
Пад сярпом маім крывым,
Хутка жыта гнецца,
Сноп за снопам у радок
Покладам кладзецца…
|}
