Гэта старонка не была вычытаная
Жонка мила, серцу люба
Птушка мая, ты зязюля,
Помни, каб тут не тужила
Выбачай сыночак родны,
Што нехрышаным пакину,
Можа будзеш ты галодны,
Можа будзеш есць мякину,
Можа станеш класьци татку,
Можа камень за мной кинеш,
Мо пачнеш ты лаяць матку…
Бога бойся, а то зганеш.
Бацька любиць цибе вельми,
Не пацешицца да воли.
А што зробиш кали шальмы
Хочуць хапаць да неволи.
А там могуць не судзиўши
На вероўку да у гору…
Тут Тамаш слезу пралиўши
да праз дзверы да у нору.
|}
|
Пад штандарам. Пад штандарам. Не сердуй, татуль! Ци напіўся крыви, |
