Старонка:Хрыстовы Золак (1927).pdf/27

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
XIX.

Мы жартуем і сьмяёмся,
А дарога ў неба нам;
Сьмех, дзе мы ні павярнёмся,
Толькі сумна нейк грудзям.

Божа, Божа наш вялікі!
Нас дарогай павядзі!
Шлях хай будзе адналікі,
Праўдай вечнай наградзі!

Пужычы. 2 студезня 1921 г.