Гэта старонка не была вычытаная
IX.
Нябескіх трамаў
Зьвісае край: —
Віхура браму
Зламаў у рай.
О, Божа, позьні
Твой голас слаб:
На райскай пожні
Ў сярмязе раб.
Зьбірае зораў
Гарох ў палу,
Каб імі гора
Гаціць імглу.
Ў крывіцкіх вёсках
Узьняўся гуд.
І ў адгалосках
Зрастае цуд:
Гаўядзе нашай
Сыцець чарод:
Буяе паша
Маіх балот.
