Гэта старонка не была вычытаная
„Дай — здаецца — дзежку сала —
На разы ня больш як тры!“
Гэтак беднага забрала,
Што ня вытрымаў стары!
„Хлопцы! трэ‘б падмацавацца,
Сьвежанінкі напячы,
Падсьвінака пастарацца
І сюды прывалачы.
Па хлявох іх ёсьць даволі…
Ці ў забаву скакануць
Маладым нагам праз поле?
Дзьве мінуты, як зірнуць!“
Хлопцы зразу: „Мы гатовы!
Нават добры знаем кут.
Прыгатуй нам толькі дровы —
Падсьвінак ужо як тут!“
∗
∗ ∗ |
Праз гадзіну мо‘ — ня болей!
Падсьвінака хлапчукі
Тарабаняць цераз поле
Чацьвярых у дзьве рукі.
„Малайцы! люблю! яй богу!“
Чуць Хвядот іх не абняў,
Каб якраз у той час за ногу
Падсьвіначаня ня ўзяў!
„Эх! сюды-б яшчэ з паўкварты —
Дык ляпей ня трэба-б мне!
Баль такі — дальпан, ня ў жарты —
Ўспамінаў-бы і ў труне!
