Каб другі — ня даў-бы веры,
Аж надоечы Габрусь
Піша кепскія паперы
Мне пра нашу Беларусь.
Прышпіліць на чорнай дошцы
Просіць хлопцаў, бо штодзень
Распаўсюджваецца ў вёсцы
Нямаведамая дрэнь.
Проста нейкая навала:
Гару п‘юць, як малачко,
І — ў дадатак — ўсе ад мала
Заразаюцца ў вачко.
Вось паслухайце: нядаўна
У Нізку, каля Узды,
Сталі хлопцы марнатраўна
Час губіць дзеля брыды!
Трэба ж неякай халяве —
Ўздумаў йграць на сярнікі!
І глядзі, — за ім на лаве
З цэлай вёскі дзяцюкі…
Цераз дзень і ноч да ночы
Льецца пот у іх па лбе,
|