Перайсці да зместу

Старонка:Урачыстыя дні (1930).pdf/18

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Нэпман.

— Сапраўды, нашы справы дрэнь,
мы ўсё чакаем перагібу,
а комуністых не бярэ,
ані ніякая пагібель.

Поп.

— Бяда, пайшлі у культпаход
І ўжо сьвятое імя бога
(такі упарты стаў народ)
ня можа зьбіць людзей з дарогі.

Шовіністы.

— Куды там бог твой, ягамосьць,
няма і нацыі увагі:
яўрэй для беларуса — госьць,
а беларус яўрэю — швагір.

Рабін.

— Ну й што мы маема рабіць?
Пайсьці павесіцца нам хіба:
Я думаў, горкай закупіць —
ня хочуць піць, на іх пагібель!

Спэц. (толькі ня чырвоны).

— Сябры, сягоньня новы год,
пакінем скаргі і праклёны.
Я спадзяюся, што праз год
у залях сыдземся колённых,