Гэта старонка не была вычытаная
Непарухныя пасады
Нікнуць, гінуць, прападаюць…
Толькі вогнішчам палаюць
Разгарачаныя вочы!
Ды ляскоча
Молат важкі сілай грому…
І сьмяюцца маладому
Аднаўленьню,
Будаваньню
Сонца яснага праменьні
Й зор бліскучае мірганьне.
23/IV—1923 г.
|}
