Увогуле, уся дарога лётчыка запалена агнём —
|
Зямля ўся ў пажары, |
Дванаццатая частка поэмы апісвае канец палёту над краем першай Вялікай рэволюцыі.
У заключэньне наступнае васьмівершша:
|
— Таварыш лётчык! Як прыгожа |
Нам здаецца, што дзьве ідэі ў сваім пераплёце надалі аўтару натхненьня для напісаньня данае поэмы-фантазіі. Першая і асноўная — гэта не пакідаючае яго пачуцьцё захапленьня замацаваньнем соцыяльна-нацыянальных перамог у БССР і проблескі рэволюцыйна-нацыянальнага руху ў капіталістычных дзяржавах і ў іх колёніях. Час напісаньня „Чырвонакрылага вяшчуна“ якраз супадае з найбольшым уздымам адзначанага руху.
Савецкая Беларусь, у прыватнасьці, і Савецкі Саюз — увогуле ў канцы 1922 і ў пачатку 1923 гадоў рашучымі крокамі павярнулі да мірнага будаўніцтва. Апошнія патугі контр-рэволюцыі ў выглядзе кронштадзкага паўстаньня, Антонаўшчыны, Балахоўшчыны жалезнаю рукою рэволюцыі былі прыдушаны. Новая экономічная політыка адкрыла шлях да ажыўленьня пасьпешнага будаўніцтва прамысловага, ганд-
