Але чамусьці якраз на гэты час прыпадаюць найінтэнсыўнейшыя моманты ў працаздольнасьці М. Чарота. Ен пасьпявае спраўляцца з організацыйна-грамадзкімі заданьнямі па аб‘яднаньні „Маладняка“ і знаходзіць часу на пісаньне многалікіх твораў. Пры гэтым яны ў яго рознастайнага жанру: лірычныя вершы, соцыяльныя поэмы, апавяданьні з новага быту і п‘есы. Ён друкуе іх па часопісах і газэтах, ня маючы магчымасьці сабраць і сыстэматызаваць усё для зборніка. У часопісу „Полымя“ за 1922 і 1923 гады і ў часопісу „Маладняк“ за 1923 г., якога М. Чарот стае рэдактарам, зьявіўся цэлы шэраг дробных вершаў поэты.
У адней частцы гэтых вершаў адзначаецца бадзёры песенны лірызм, насычаны радасьцю жыцьця. Мотывам, якія ў поэты абвеяны сонцам, асалодаю існаваньня, любаваньнямі прастораў — адпавядае мастацкі дасканалая рытміка і багацьце тонкіх машастовых фарбаў. Пад іх атуленьнем забаўкай робіцца халадэча зімы, зацярушаныя сьнегам галы.
|
Балотам сьнежным праз сасоньнік, |
