Старонка:Угрунь (1927).pdf/40

ПАДАРОЖЖА

І ўгорад замызганы ў прочкі
пайшоў я з бярозавым кіем…
Сабака правёў да прысадаў
і назад невясёла памуляў…
Язэп Пушча

Раніцай-рана,
чуць сьвет зарою
зальле пазалотаю нашу зямлю, —
пайду ў Падарожжа, пайду даліною,
моладасьць ветла прасторам схілю.

Сінім туманам,
расою сасновай,
вочы прамыю, песьню гукну!
Разам з заросшай зялёнай дубровай
шэлестам лісьцяў сябе апрану.