Старонка:Угрунь (1927).pdf/20

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

У вёску з самажнейкамі
імчацца цягнікі.
Пачуюцца з жалейкамі
гудкі… гудкі…

3

Як глянеш, сэрца радуе:
будуем новы лад.
У кожнай хаце радыё
і радасьць зацьвіла.
Была дрыгва далінаю
праз цэлыя вякі, —
цяпер гудуць машынныя —
гудкі… гудкі…

4

А сонца шле праменьні нам.
вось быццам на папас.
Мы помнім, помнім Леніна
ня стала сярод нас.
і змоўклі над краінаю
сякеры, малаткі:
заплакалі хвілінаю —
гудкі… гудкі…