Гэта старонка не была вычытаная
∗
Хто прагне крыві чалавечае мора —
наш клясавы вораг.
Хто мкнецца вярнуць нам забытае гора
наш клясавы вораг.
Хто ў штурм пяцігодкі хаваецца ў норы —
наш клясавы вораг.
Хто хоча-ня-хоча, а ворагу ўторыць —
наш клясавы вораг.
Хто ў масках сягоньня, а вораг учора —
наш клясавы вораг.
∗
Дружжа, так узьнята
краінаю ідзем мы…
…Аселіся па хатах
беларускія нацдэмы.
Як цені, праўда, куцыя,
сяброў сваіх нязьменных.
Экс-кайзера, Пілсудзкага,
Керзона, Чэмбэрлена.
Яны вянком банкетаў
(Звычайна-ж, вельмі проста…).
віталі сьмерць Саветам
блудлівым тонам тосту.
І кулакі, дзе ў хутар
зьбяруцца, точаць зубы:
гарыць назаўтра гута,
колгас ідзе на згубу…
