51.
ДЗЕД.
Так цёпла цэлы дзень было, Што дзед — і той сьцягнуўся з печы, Ля рэчкі сеў, дзе больш пякло, І грэў пад старай сьвіткай плечы.
Сінеўся бор, цякла вада, Скрозь пахла мёдам і травою… А дзеду на’т і не шкада, Што хутка будзе ён зямлёю.
1913.
