Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/49

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ураніў самотна з цела
Ён душу ўдалую
Цераз пацерку на шыі,
Цераз залатую.
Засмуцілася вясёласьць,
Песьні замаўкаюць,
І жалобна, сумна трубы
У Гародні граюць

1911.

|}