5А мне харашо пад вадою…
7Калёсы штурхаю рукою.
8Драмлю ў цяпле ў цішыне.
9Калышацца, верціцца жорнаў.
10Трасецца ад ветру сьцяна…
Верш сваім зьместам падходзіць да прынятых поэтам цыкляў „Лясун“ і „Вадзянік“ (гл. в. 94), дзеля таго ён і зьмяшчаецца ў групе з вершамі „Лясун“ і „Пугач“.
У 12 р. „сна“ зам. „сну“ пакінута для рыфмы з словам „сьцяна“ (10 р.).
15. Падвей. Верш друкуецца з аўтографу (папка VI, № 17). Напісаны ў 1909 годзе. У аўтографе верш падпісаны — „Максім Крыніца“. Вобраз „падвея“ паўтараецца ў вершы „Завіруха“ (№ 135).
9„насоў“ — аўтарскі новатвор.
6„рукава“ пакінута для рыфмы з словам „галава“.
Русіцызм: 5 — „пляша“.
16. З песьняў Беларускага мужыка. Верш выдаецца з „Нашае Нівы“ 1909 г. № 39.
У 1-ым радку амест „гнуся“ Літ. Камісіяй унесена папраўка „гнусь“ для таго, каб вытрымаць разьмер вершу — анапэст.
У 9-ым — для рытму Літ. Камісіяй выпраўлена „дрыгвою“ зам. „дрыгвой“.
17. Над магілай. Верш выдаецца з „Нашае Нівы“ 1909 г. № 1.
7 У „Н. Н.“ надрукавана „абвівае“. Літ. Камісіяю ўнесена папраўка: „вецер абвявае“.
Верш друкаваўся і паукраінску ў часопісе „Літературна-Наўковый Вістнік“ 1909 г. № 9. Гэты пераклад прыводзім.
|
НАД МОГІЛОЮ. Біля шляху в чистім полі |
18. Цемень. Выдаецца з „Нашае Нівы“ (1909 г. № 51-52). Верш прысьвечаны М. А. Кіц-най. Трэба думаць, што М. Кіц-на тая-ж асоба, якой прысьвечаны быў трыолет на фотографічнай картцы (гл. в. гэтага разьдзелу № 6). Загаловак вершу ў „Н. Н.“ — „Цемень“, а ў тэксьце вершу ўжываецца „цемень“ і „цемнь“.
19. Ліст у рэдакцыю „Нашай Нівы“. Верш друкуецца з „Нашай Нівы“ (№ 47).
Віншаваньне рэдакцыі „Н. Нівы“ з чацьвертаю гадавінаю існаваньня газэты (23-ХI 1906—23-XI 1910).
