Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/34

21.

ВЕЧАР.

На небе месяц ўстаў зялёны
І хутка стане сьнегавым.
Над лесам, дзе шапочуць клёны,
У небе месяц ўстаў зялёны…

Ўсё сьпіць. Ня бачыць сьвет стамлёны.
Што, сьвецячы праз хмарак дым,
У небе месяц ўстаў зялёны
І хутка стане сьнегавым.

1910.