Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/325
З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная
255.
∗ ∗ ∗
Аня, Анечка,
Мая ёлачка зялёная!
Ці віхуры цябе падламалі,
Ці грымоты ўразілі?
Ты ляжыш і не кранешся, —
Вочкі ясныя закрыліся,
Вусны бледныя стуліліся.
Але што-ж мы, мае людзейкі,
Засмуціліся?
Ўжо табе не баліць,
Ўжо табе давялося спачыць.
