Старонка:Творы М. Багдановіча (1927—1928). Том I.pdf/140

99.

∗     ∗
∗

Оглянись — и мир вседневный
Многоцветен и чудесен.
А. Фет.

Прывет табе, жыцьцё на волі!
Над галавой — дубоў павець,
Віднеюць неба, горы, поле
Праз лісьцяў сець.

Лахмоцьці ценяў на палянах,
Схаваўшы золата, ляжаць;
Яго слаі з-пад дзір парваных
Аж зіхацяць.

А к ночы свой чырвоны веер
У небе сонца разьвярне,
I разварушаны ім вецер
У даль памкне.

Калі-жа пабляднее золак,
І цёмнай зробіцца вада,
Зазьяе серабром іголак
Зор грамада.

І роўна мілымі зрабіцца
Здалеюць яркі блеск і цень,
Той дзень, што мае нарадзіцца,
І зьнікшы дзень.