II
Як прышла я на ток малаціць — Ў задуменьні застаялася Ды зьнянацку расьсьмяялася. Нават сорам на хатніх зірнуць: Ці ня ўцямілі, хвароба на іх, Ад чаго мой тварык сьмяецца, Ад чаго маё сэрцайка б’ецца.
1916.