Гэта старонка была вычытаная
Бягуць часы,
Даўно з усьмешкай ветлай
Патух за гаем сонечны закат…
На тысячу гітар вясёлыя завеі
Зьвіняць над занізьзю прынізістых прысад.
У сэрцы сум…
І слодыч успамінаў…
Люблю драмаць пад шум верацена…
Люблю як чэшуць голую асіну
Марозныя вятры ля цёмнага вакна…
.............
…На хвалях дзён
Плыве жыцьцё уперад…
Гадзіны вёсламі стрыгуць сівую гладзь…
Няма стыхій,
Няма стыхійных ветраў,
Каб парусы жыцьцёвыя стрымаць…
.............
Максім, Максім…
Часы — бы хвалі валяць…
Заежджаных дарог
Нам не таптаць узноў…
Цябе асіліў плуг,
А сыну з сініх даляў
Вясна сталёвых гоне рысакоў.
Студзень 1927 г.
|}
