Гэта старонка не была вычытаная
Сьведкі прошласьці глухой!
Кім вы тут панасыпаны?
Чыёй волею, рукой
Вы раскіданы па полі,
Даўных спраў вартаўніке?
Ды ні скажэце ніколі,
Што казалі вам вяке,
І пуцінаю ніроўнай
Бяжыцё ў далечыню —
У бок Віліі чароўнай
І пад сьветлую Дзьвіну…
Край мой родны! Дзе у сьвеці
Край другі такі знайсьці,
Дзе-б магла так, поруч с сьмеццям,
Гожасьць пышная узрасьці?
Дзе бы об-руку з галечай
Расквятнеў багацтва цуд
І дзе-б з долі чалавечай
Насьмеяліся, як тут?..
Скрозь вяночкі дрэў вясёла,
Над мястэчком ці сялом,
Божы цэркві і касьцёлы
Узносяць вежы к небясом,
Каб напомніць нам аб Богу,
